فارس ایستعماری-2
بیلیندیگی کیمی فارس شوونیستلرینین باشیندا اولان حزب نژادپرست جبهه میللینین ایچ قانادی ایچریده یاراسا (شب پره، خفاش) تکی ایران ممالیکی محروسه سینده کی فارس اولمایان میللتلرین حق سسلرینی بوغماق اوچون آیت الله علی اکبر هاشیمی رفسنجانی لرین عباسی آلتیندا حرکت ائدرکن ائشیکده خوزیستان عربلرینین جلادی احمد مدنی باشلیغی آلتیندا حکومت موقت اینقلاب ایسلامدا دریادار تیمسار مدنی عنوانیندا تظاهور ائتدیکلرینه باخمایاراق بوگون بیر موخالیفت پوزو ایله اؤزلرینی پاکلیغا چیخارماغا چالیشاراق گئنه جومهوری ایسلامی نین یئرینه اؤزلرینی ایران جبهه میللی سی دئیه دونیا ایجتماعیتینه و ایران ممالیکی محروسه سینده کی میللتلره بیر آلتئرناتیو کیمی تقدیم ائتمه گه چالیشیرلار. بونلارین فیکیرلری باستانگرایلیق و ایران ممالیکی محروسه سینده کی میللت و مدنیتلری فارس دیل و مدنیتی ایله عینلشدیرمک و بو ملغمه دن بیر ایران میللتی (اوخو فارس میللتی) چیخارماقدیر.
بو آرادا موختلیف آدلار آلتیندا او جمله دن مزدک بامدادیان و ساییره اولاراق کئچمیش کؤهنه فیکیرلرینی موختلیف فورمالاردا ایجتماعیته تحویل وئرمه دن ده چکینمیرلر. آشاغیدا بعضی پاساژلارینی بیرلیکده اوخویاجاغیمیز یازی مزدک بامدادیان حضرتلرینه عاییددیر. اوخویوروق:
"...اين نكته كه ايران كشوری چندفرهنگه و چندزبانه است، اگر بيشتر از "پان"گرائی نباشد، كمتر از آن نيز نخواهد بود."(1)
اوسته کی عیبارتلردن گؤروندوگو کیمی مزدک حضرتلری ایران ممالیکی محروسه سینده کی دیل و مدینت موختلیف لیگینی دانماغا (اینکار ائده رک) چالیشیر. بو سیرادا آشاغیداکی عیبارتدن گؤره جه گیمیز دکی دیل و مدنیت موخلتیفلیگینه دامن وورمانی فارس ایستعمارینین خئیر و صلاحینا اویقون گؤرمه یه رک فارس ایستعمارچی قووه لری آچیق فیکیر یئریتمکدن یاییندیرماغا و فارس اولمایان میللتلرین دیل و مدنیت وارلیقلارینی ایرانیت عنوانیندا بوغدورماغا چالیشیر. اوخویوروق:
"از آنجائی كه كوته انديشی و خشك مغزی فارس و ترك و عرب و كرد و بلوچ نمی‌شناسد، بخشی از ايرانيان سوراخ دعا گم كرده كيستی ايرانی را در زبان پارسی و گذشته آنرا در پادشاهی خاندانهای سه گانه هخامنشی، اشكانی و ساسانی خلاصه ميكنند. همان گونه كه در بخش پيشين نوشتم، ناآگاهی از تاريخ و فرهنگ ايرانی گرايش به نگرهای گوناگون نژادپرستانه را بدنبال می‌آورد، كه در اين ميان گرايش به يكسان سازی فرهنگی و زبانی اگر چه دم از ايرانگرائی و دشمنی با ايران ستيزان ميزند، خود نيز در ويران سازی همبستگی ملی دست كمی از جنبشهای پان ندارد و به اندازه آنها و شايد بيشتر تيشه بر ريشه كيستی ملی ما ميزند"(1)
اوسته گؤروندوگو کیمی فارس ایستعمارچیلاری و شوونیستلری خطری درک ائتدیکلری اوچون یئری گلدیکده آرا قاریشیقلیغا سون قویماق و فارس اولمایان ایجتماعیتی آلداتماق اوچون اؤزلرینه ده یامان وئرمگی بیر مصلحت وسیله سی و مئتودو کیمی نظره آلیرلار. آنجاق فارس ایجتماعیتی بو مصلحت مسئله سینی درک ائتمز دئیه اؤز عوامفریبلیکلرینی گیزله ده بیلمه یره ک گئنه ده کربلا دشتینه گوریز ووراراق(میللت شهید ائتمک اوچون) آشاغیدا گؤره جه گیمیز کیمی »پانعربیسم« و پان تورکیسم« ایفاده لرینی سرگیله مه گه چالیشیرلار. اوخویوروق:
"
بيگمان ميتوان گفت كه قائل بودن بر برتری نژادی ويژه پانعربيسم و پان توركيسم و
پانهای رنگ و وارنگ ديگر نيست و كسانی نيز "پارسيان" را نژاد برتر ميشمارند. نكته
اينجا است كه چنين نگرشی (كه پانگرايان آنرا در واكنش به اتهام نژادپرستی كه نوك
پيكانش بسوی خود آنان نشانه رفته است "پان فارسيسم" می‌نامند) دست كم در بيست و پنج
سال گذشته به دلائل زير هيچ نمود بيرونی نداشته است:
* جمهوری اسلامی هيچ جنبشی را كه سودای رقيب تراشی برای اسلام و تشيع داشته باشد،
بر نمی‌تابد و برای دينفروشان هر گونه رويكردی به گذشته پيش از اسلام، "مجوس بازی"
و هواداری از رژيم پهلوی است!
* تا كنون هيچ كس خود و انديشه خود را به اين نام نخوانده است، حال آنكه هواداران
پانهای ديگر خود را به اين نام ميخوانند.
* تا كنون هيچ كدام از گرايشهايی كه "پان فارسيست" خوانده ميشوند، آرزوی پيوستن
بخشهای پارسی زبان بيرون از ايران (مانند افغانستان و تاجيكستان و ... ) را در سر
نپرورانده اند (و اگر در سرشان جای خرد باشد هرگز نخواهند پرورد!)، حال آنكه نخستين
ويژگی يك جنبش پان، پيوند گرائی آنست"(1).
اوسته گؤروندوگو کیمی بورادا گئنه ده ایجتماعیته »پان عربیسم« و »پان تورکیسم« تئرملری خاطیرلاناراق ایران ممالیکی محروسه سینده میللی ظولمون اولدوغونو دانماغا (اینکار ائتمه گه) چالیشیر. مزدک حضرتلری بو مسئله نی ایران ممالیکی محروسه سینده کی آد دا حاکیمیت جومهوری ایسلامی ایران اولان تهرانداکی فارس حاکیمتی ایله ایضاح ائتمه گه چالیشیر. آنجاق حاکیمیتین دیل و مدنیت اولاراق فارسلارین الینده اولدوغونو درک ائتمک ایستمیر. بئله لیکله فارس شوونیسم و ایستعماری علیهینه یؤنلمیش فیکیرلری مقصددن قیراغا یاییندیرماق ایسته ییر.
اوسته گؤروندوگو کیمی مولیف میللی مسئله ده توتولدوغو ایدئولوژی ایسارتیندن اوزاقلاری گؤره بیلمه قابیلیتینه صاحیب دگیل. او ایرانین رسمی دیلی »فارس« دئیه میللی حرکتلری »پان« اتتهامی ایله بویالاماغا چالیشیر. دئمک، »پان فارسیست« لرین افغانیستان، تاجیکستان و.ساییره تورپاقلارینی دیله گتیرمه دیکلری بو آزقینلارین اینسانچیل نیتلریندن دگیل، بو مسئله ایران آدی آلتیندا نئچه قات اؤزلریندن بؤیوک دورمه گین (تیکه)فارس ایستعماری نین بوغازیندا گیر ائتمه سیندن حئکایت ائدیر. بیلیندیگی کیمی محمد تقی ملک الشعرای بهار مشروطه تجددلیک علینه حاکیمت چئوریلیشنه باش ووران رضا میر پنجه یازیردی:
سال هزار است که ایران زمین پادهشی نه نشسته زین
جمله شهان تورکان بودند جمله شبان گله گرگان بودند.
بورادا 1000 ایران ممالیکی محروسه سینه تورکلرین حاکیم اولدوغونو، آنجاق بو 1000 ایلده ایرانا حاکیم اولانلاری شاه و پادشاه تانیمادیغینی، اونلاری چوبانلارا و قورد سورولرینه بنزتدیکلرینی ایفاده ائده رک فارس دیل و کیملیگینی ایرانلیلیق عنوانیندا ایفاده ائده رک ایران سرحدلرینی دیجله(عراغین مرکزی) و جیهون (اؤزبکیستان) اولسون دئیه ایفاده ائدیردی(باخ. مرز آن دجله و جیهون کنی دیوان ملک الشعرای بهار خطاب به رضا شاه کبیر).
اتک یازی اولاراق »پان» کلمه سینی ایضاح ائتم اوچون مزدک بامدادیان یازیر:
"پان" يك پيشوند يونانی به معنی "همه" و "هر" است و هدف جنبشهای پانگرا به هم پيوستن "همه" گروههای انسانی است، كه از ديد آنها به يك ملت (ملت تورك، ملت عرب، ملت اسلاو و ...) تعلق دارند. همانگونه كه پان اسلاميسم بدنبال به هم پيوستن همه مسلمانان است و اگر چه مرزهای نژادی را در می‌نوردد، ولی در برخورد با نامسلمانان همان راه پانگرايان ديگر را در پيش می‌گيرد و تنها دين را به جای نژاد می‌نشاند."(1)
بورادا مولیف دیل بیلیمی باخیمیندان و »پان« کلمه سینین هانکی آنلاما گلر دئیه علوم ایجتماعی باخیمدان دا هانکی آشاما(سطح) دا اولدوغونو گؤستریر. بوندان یانا دا گؤره جه گیمیز دکی هر کیمسه اؤزونو بیر دیل و مدنیته عایید گؤرورسه، اونا »پان« اتتهامی وورور.
دئمک آوروپا دیللرینده ایشله دیلن سیاسی دئیملرین هامیسی یونانجا دگیل، او جومله دن »پان« کلمه سی لهستان دیلندن باشقا آوروپا دیللرینه کئچمیش بیر سیاسی دئیمدیر. پان یعنی آقا دئمکدیر.
دئمک مولیفین »همه« و »هر« آنلاییشی دا بیر آز مسئله اوزرینده دورولورسا یانلیش اولاجاق گؤرونور.
»پان« آقا و آقالیق آنلامیندا.
پان تورکیست: تورکلرین آقالیغینی ایسته ین بیریسی.
پان عربیست: عربلرین آقالیغینی ایسته ین بیریسی.
پان فارسیست: فارسلارین آقالیغینی ایسته ین بیریسی.
پان ایسلامیست: ایسلام دینینین سیادت و آقالیغینی ایسته ین بیریسی.
دونیا گؤروشو اولاراق بو اوسته کی لرین هر هانکیسینی حاکیم گؤررمک ایسته ین فیکیر صاحیبلری و دونیا گؤروشو بیر »پان« اولان دییمی ایله تظاهور ائدر.
بئله لیکله پان ایسلامیسم دئدیکده ایسلامی مملکتلریننین تورپاق اولاراق بیرلشمه سی دگیل، یئر اوزرینده ایسلام سیادتینی بیر هدف کیمی نظره آلان و حیاته کئچیریلمه سینی آرزو ائدن دونیا گؤروشو نظرده توتولور.
گئنه ده اوخویوروق:
"اگر بتوان از جنبشی پان مانند سخن گفت، شايد "پان ايرانيسم" نمونه خوبی باشد، ولی از آنجائی كه در بيرون از مرزهای ايران جائی نيست كه بتوان بوميان آنرا ايرانی ناميد، و پيش از هر چيز مفهوم "ايرانی بودن" هنوز مفهوم تعريف شده ای نيست (كار پان توركيستها و پانعربيستها از اين نگر بسيار ساده است: هر تركزبانی ترك و هر عرب زبانی عرب است!)، پان ايرانيسم را نيز نمی‌توان با پانهای ديگر همسنگ و هم تراز دانست."(1)
بورادا گؤروندوگو کیمی بونلارین یاخشی اؤرنک »نمونه خوب«»پان ایرانیسم« دئدیکلری اوسته ایشاره ائتدیگیمیز کیمی 80 ایل فارس شوونیست و ایستعمارچیلاری نین الینه وئریلمیش دورمک (تیکه) حله ده بوغازلاریندا گیر ائده رک دورور، بلکه ده یاخین گله جکده بو خسته لیک بونلارین آرزوسونو گؤزلرینده قویاجاقدیر.
منلیک و کیملیک مسئله سینه گلدیکده هر کسین دیلی اونون آنادان اولما کیملیگیدیر. آمریکا بیرلشمیش شتاتلاریندا فارس عایله سینده دوغولان بیر اوشاق آمریکا بیرلشمیش شتاتلاری تابعیتینه صاحیب اولماسینا باخمایاراق فارس دیلی ایله بؤیودوگو اوچون اونون کیملیگی و میللیتی فارسدیر. اونون کیملیگینی دانماق جینایتدیر. او من فارسام دئسه، اونا »پان فارسیست« اتتهامی وورماق اؤزو جورم ساییلمالیدیر. دئمک، عرب و تورک عائیله لرینده و تورپاقلاریندا اؤز دیل و مدنیتلری ایله بؤیویوب باشا چاتانلارین مظلومیت سسلرینی »پان عربیسم« و »پان تورکیسم« اتتهامی ایله بوغماغا چالیشانلار دا دیل و مدنیت باخیمیندان حئساب ائدیلیرسه جانی و جنایتکاردیرلار.
بوگونکو ایران ممالیکی محروسه سینده »پان ایرانیسم« مقوله سینه گلدیکده بو مقوله فارس ایستعمارچی فیکیریندن باشقا هئچ نه ماهیت داشییا بیلمز. بیلیندیگی کیمی »ایران میللتی و رسمی دیلی« آدینا فارس کیملیگینی ایران ممالیکی محروسه سینده کی فارس اولمایان اینسانلارا یوکله مک، اونلاری فارس تشکیلاتلاریندا و ایداره لرینده اجیر ائتمک ایستعمارچی نیتدن علاوه هئچ نه ماهیت داشییا بیلمز. بوندان یانا دا ایستر حزب پان ایرانیست، حزب جبهه میللی، حزب پرگهر، حزب ایران، حزب نهضت میللی (میللی و مذهبیلر)، مجاهدین خلق ایران، حزب جومهوری ایسلامی ایران، حزب خلق مسلمان ایران، حزب سلطنت طلبها (موختلیف آدلار آلتیندا اولمالارینا باخمایاراق)، ایستر سه ده احزاب چپ ایران( حزب توده، راه کارگر، اتحاد فداییان ایران، حزب توفان ایران، حزب کومونیست کارگری ایران سازمان فداییان خلق ایران، سازمان چریکهای فداییان خلق ایران و موختلیف آدلار آلتیندا اولان قوروپلاشمالار) فارس دیلینی اؤزلری اوچون ایران ممالیکی محروسه سینه حاکیمت ائتمک اوچون رسمی دوشوندوکلری اوچون ایران ممالیکی محروسه سینده کی فارس اولمایان میللتلرین کیملیک و وارلیقلارینی نظره آلارساق، ایستعمارچی قوروم و تشکیلاتلاردیلار.
مزدک بامدادیان ایرانلی »ایرانی« اولمانین نه آنلاما گلدیگینی آچیقلاماغا چالیشیرکن گئنه ده ایجتماعی بیلیمدن (علوم اجتماعی) دن یوخسول اولدوغو اوچون تورکیه دکی »پان توکیست« آخین اوزرینده ایجتماعیته یانلیش بیلگیلر وئرمه گه چالیشیر. اوخویوروق:
"٣. برای نمونه پانتوركيستهای تركيه، تركهای جهان را به "ايچ تؤركلر" (تركهای درونی) در برابر "ديش تؤركلر" (تركهای بيرونی) بخش ميكنند."(1)
بورادا گؤروندوگو کیمی مولیف ووراجاغی اتتهام سئوینجیندن نه دئمک ایستدیگینی اؤزو ده باشا دوشمه میش.
دئمک، تورکیه ده کی آخین بیر قوروپ اولاراق دونیا تورکلرینی بیر میللت کیمی تانیملادیغی (تعریف ائتدیگی) اوچون دونیا تورکلرینین بیر اولماسینی هدف آلمیشدی. بو دا عثمانلی ائمپریاسی داغیلماسیندان و تورکیه ده میللتشمه دن ایلری گلن بیر گؤرونوم ایدی. تورکولوژی ساحه سینده دیل بیلیمینین ایلریله مه سی، سوویئتلر بیرلیگینین داغیلماسی و تورک جومهوریتلرینده میللی دؤولتلرینین یارانماسی بو آخینی تگرلری آلتیندا یوموشاداراق ریئالیست اولماغا زورلادی. گئنه ده اوخویوروق:
"با افسوس فراوان بايد گفت كه جمهوری اسلامی در اينجا هم در راستای همان سياستهای كيستی ستيزانه، ضدملی و پان شيعيستی خود، واكنشهائی را در ميان جوانان برانگيخته كه با سوی و رويی باژگونه، از نژادپرستی و ديگرستيزی چندان دور نيستند. روزنامه آلمانی "دی تسايت" در گزارشی از تهران، پس از آنكه فرهنگ "وبلاگ نويسی" را ميشكافد و نشان ميدهد كه بخش بزرگی از وبلاگ نويسان نامهای اوستائی و اسطوره ای ايرانی بكار می‌برند، مينويسد كه بسياری از جوانان ايرانی بر سر كار آمدن جمهوری اسلامی را هجوم دوباره اعراب به ايران ميدانند، چرا كه از سوئی كيستی ايرانی آنان از سوی دين فروشان سركوب می‌شود و از ديگر سو ملايان "سياه دستار" يا سيدان از آنجا كه نسب خود را به امامان شيعه ميرسانند نه ايرانی، كه عرب تبارند! "(1).
اوسته گؤروندوگو کیمی مزدک حضرتلرینین »کیستی سیتیزانه« ایفاده سی ده اونون هومانیست اولدوغو دگیل، بوینونا آلماق یسته مه دیگی »باستانگرایلیق« مقوله سیدیدیر. بورادا دولاییلی اولاراق »ضد ملی« دئدیکلرینده ضد فارس منظور اولور. بیلیندیگی کیمی ایران ممالیکی محروسه سینده کی رسمی دیل و مدنیت فارسجادیر. بو دا گئنه بو نژادپرستلرین عوامفریب اولدوقلارینی اورتایا قویور. دئمک، زیندانلاردا یازیلان حوکوملرین ده فارس دیلینده صادیر اولدوغونو و یازیلدیغینی نظره آلارساق، بونلار اؤزلری دئمیشلر: قاباقدان یاپیش دالدان دوشمه یه سن (دست پیش گیر، تا پس نیفتی!)! بیچیمینده تولکو ماهیتینده یاشاییش سورمکلری اینسان کیمی یاشاماغا اوستون توتولور دئسک، یانیلمامیشیق. بیلیندیگی کیمی بیر یاندان حزب نژادپرست جبهه میللی خاتمی جنابلارینا باشقا ائتنیکلر اوچون اونلارین ویلایتلرینه اویقون درسلیک کیتابلاری یازیلاجاق دئیه ایران داغیلار دئیه اویاری (ایخطار* وئریرلر، باشقا بیر یاندان خاریجی رادیو تئلویزیون و خاریجی مقاملار ایله فارس حاکیمتینی اللرینده ساخلاماق اوچون ایسلام جومهوریتی علیهینه حرکت ائدیریک دئیه مصاحیبه و ئریر و فعالیت ائدیرلر. گئنه ده اوخویوروق:
" واژه "شووينيسم فارس" ولی كاركرد و كاربرد ديگری نيز دارد. ايران ستيزان و پان گرايان از يكسو، روشنفكران جهان ميهن (٦) فارس و غير فارس از سوی ديگر، و اسلامگرايان ايرانی از سوی سوم، واژه "شووينيست فارس" (و ترجمانهای ديگر آن مانند باستان پرست، آرياگرا و مانندهای آن) را چون دشنام سختی بی مهابا نثار همه كسانی می‌كنند، كه به گونه ای گذشته پيش از اسلام را در جستجوی كيستی ايرانی ما می‌كاوند و بدنبال زادگاه و گهواره آن ميگردند. بويژه اين پانگرايان هستند كه با تاريخ سازی و دروغ پراكنی، گرايش به گذشته پيش از اسلام و بزرگداشت و ارج نهادن كوروش و داريوش و ديگر شاهان و دودمانهای پيش از اسلام و باليدن بر فرهنگ وشهرآئينی ايران باستان را، و همچنين نقش محوری زبان پارسی را در همبستگی ملی از سياستهای خاندان پهلوی ميدانند و تاريخ آنرا به هشتاد سال گذشته باز ميگردانند، كه سخنی سراسر پوچ و كودكانه است"(1).
اوسته کی اوخودوغوموز پاساژدا فارس شوونیست و ایستعمار مقموله سی اؤزونو آشکار ائدیر. دئمک، ایران ممالیکی محروسه سینده فارس شوونیسم و ایستعماریندان صوحبت گئدرسه، شوونیشت آقالارین تاج تاختلاری خطره دوشمه سین دئیه وای ایرانا، وای آقام وای سسی یئری گؤیو بوروموش اولاجاق. بو آرادا فارس تشکیلاتلاریندا کی ایدئولوژی قوللاری دا بیز کیم، باستان گرایلیق کیم(؟) دئمه سینلر دئیه اونلار دا »پانلار« کیمی متهم لر سیراسینا علاوه اولورلار. بونلارا باخمایاراق فارس تشکیلاتلاریندا فیکیر باخیمیندان توتولان دوستاقلاری تورک، عرب، کرد و بلوچ و ساییره نی آلداتماق و اونلارین فارس ایستعماریندان یاییلماسینلار دیئه تورکلرین تاریخ بویو فارس دیلینی قورودوقلارینا داییر گؤزللمه لری اوخویوروق:
" پس از فروپاشی پادشاهی ساسانيان، از فرمانروايان محلی سده‌های نخست پس از اسلام مانند صاهريان و سامانيان و صفاريان و ديلميان و چند خاندان ديگر اگر بگذريم، تا پايان سده سيزدهم خورشيدی خاندانهای شاهی ايران تركنژاد و تركزبان بوده انند. در باره خاندانهای پارسی ميدانيم كه اينان هر يك دوده خود را به گونه ای به دودمانهای پيش از اسلام ميرساندند. شاهان ترك نيز اگر چه از اين دوده سازيها بی بهره بودند، ولی زبان پارسی را پاس می‌داشتند و دربارشان هميشه انجمن شاعران و اديبان پارسی گوی بود. بويژه آنكه شايد كمتر شاه تركنژاد و ترك زبانی را بتوان يافت، كه وزيری پارسی در كنار تخت خود نداشته باشد و ديوانيانش همه پارسی نبوده باشند. از آن گذشته اين دودمانها پس از چندين نسل چنان در فرهنگ ايرانی در می‌آميختند كه ديگر نميشد آنان را بيگانه و انيرانی خواند. كافی است نگاه كوتاهی به نامهای شاهان اين دوده‌ها بيندازيم و ببينيم كه چگونه نامهای در آغاز تركی رفته رفته جای خود را به نامهای اسلامی و پس از آن به نامهای پارسی می‌دهند. اين چنين است كه نوادگان الپتكين و سبكتكين غزنوی نامهائی چون فرخزاد، بهرامشاه، خسروشاه و خسروملك را بر فرزندان خود مينهند، آخرين جانشين هولاكو در ايران (نواده چنگيز مغول ) انوشيروان عادل نام ميگيرد و دست آخر شاهان ترك زبان صفوی از سوئی مانند شاه اسماعيل نامهای تهماسپ و بهرام و سام را بر فرزندان خود مينهند و از ديگر سو با ساختن افسانه ازدواج حسين اين علی با شهربانو دختر يزدگرد، نسب خود را به هر ترفندی كه شده به ساسانيان ميرسانند! اين پديده را ميتوان اگر نه در همه، ولی در بيشتر خاندانهای تركزبان و تركنژاد پی گرفت كه در بخش پايانی به چرائی آن خواهم پرداخت. اينان شاهنامه فردوسی را نيز كه پلی بر آن گذشته افسانه ای ميزد، ارج بسيار مينهادند و كمتر پادشاهی را در ميان آنان ميتوان يافت كه در بزمهايش انجمنهای شاهنامه خوانی برپا نكرده باشد و اين كتاب را بدست گرته برداری و تذهيب نسپارده باشد، چنانكه شناخته شده ترين نسخه خطی شاهنامه در جهان، در دوره بايسُنغُر پسر شاهرخ گوركانی و نواده تيمور لنگ فرمانده تاتاران، تذهيب شد كه به نام خود او "شاهنامه بايسُنغُری"خوانده می‌شود."(1)
دئمک بو اوسته کی گؤزللمه لر مزدک بامدادیان حضرتلرینین کئمیشده تورکلر حاکیم اولدوقلاری زمان فارس دیل و مدنیتینی قورودوقلارینا داییر عیبارتلر دگیل، ایران ممالیکی محروسه سینده کی فارس اولمایان میللتلرین اوولادلارینین گؤزلرینه تورپاق سپمک اوچون ایرانلی (اوخو فارس) اولمانین اوستونلوکلرینی (برتری نژادینی) آشاغیدا گؤره جه گیمیز دکی خاطیرلاتماق خاراکتئری داشییر. . گئنه ده اوخویوروق:
"در دوران مدرن تاريخ ما ولی داستان از گونه ديگری است. شايد نخستين كسی كه در اين دوران نگاه بسوی گذشته تابناك ايران برگردانده است، شاهزاده جلال الدين ميرزا، پسر فتحعليشاه و برادر كوچك عباس ميرزا باشد كه كتاب "نامه خسروان" را در باره شاهان پارسی نگاشته است. جلال الدين ميرزا در ديباچه نامه خسروان مينويسد: « نامه خسروان , داستان پادشاهان پارسى بزبان پارسى كه سودمند مردمان بويژه كودكان است » و زبان نگارش آنرا "پارسی بيغش" (سره) می‌نامد. پس از او ميتوان از آخوندزاده (زاده نوخا و بزرگ شده در شكی قفقاز) ياد كرد كه در "مكتوبات" می‌نويسد: « سلاطين فرس در عالم مداری داشتند و ملّت فارس برگزيده ملل دنيا بود ». ديگری ميرزا آقا خان كرمانی است كه در "سه مكتوب" می‌نويسد: «ای ايران! كو آن سعادت و شوكت تو كه در عهد كيومرث و گشتاسب و انوشيروان و خسرو پرويز داشتی؟ اگر چه آنگونه شوكت و سعادت در جنب شوكت و سعادت حاليه ملل فرنگستان و ينگی دنيا حالا به مثابه شمعی است در برابر آفتاب، وليكن نسبت به حاليه ايران مانند نور است در مقابل ظلمت شب تار». به اين فهرست نامهای ديگری مانند تقی‌زاده, ايرانشهر, محمود افشار, كسروی, آزاد مراغه‌ای, تقی‌ارانی, ملك‌الشعراء بهار و بسياری ديگر را نيز می‌توان افزود و دريافت كه از يك سو بازگشت نوين به كيستی ايرانی پيش از اسلام (گذشته از درستی و يا نادرستی آن) نه در دوره پهلويها، كه دست كم دو يا سه نسل پيش از آنان و در دوره فرمانروائی شاهان ترك تبار قجر آغاز شد و از سوی ديگر بيشتر تلاشگران اين انديشه و گرايش خود از مردمان غير فارس و بويژه از آذربايجانيان بودند. پان توركيستهائی كه امروز هر آنكه را كه سخنی از كوروش و داريوش بزبان بياورد شووينيست و باستانگرا ميخوانند، شايد نمی‌دانند كه حتا پيشوای فرقه دموكرات آذربايجان، سيد جعفر پيشه وری نيز نام پسر خود را "داريوش" نهاده بود! "(1)
بو اوستکی عیبارتلردن بللی اولدوغو دکی مزدک بامدادیان حضرتلری اللی دره نین سویونو بیر یئره ییغماغا چالیشاراق فارس و ایرانلی اولمانین مزیتی نی و اوستونلوکلرینی سرگیله مه گه چالیشیر. دئمک، فرانسه اینقلابیندان سونرا میللت مفکوره سی یاییلماغا باشلارکن، ایران ممالیکی محروسه سینده دیوان دیلی اطرافیندا فورمالاشمیش حتی یانلیش فیکیرلری میللتلرین حئسابینا یازماق عوامفریبلیکدن باشقا هئچ نه اولا بیلمز. دئمک، فرانسه ده فرانسه جه، آلمانیا دا آلمانجا و ساییره دیللر اطرافیندا تاریخدن بوگونه قدر فیکیر فورمالاشماسی، و قاجار ایران ممالیکی محروسه سینده کی بیر عیدده لرین ایرانلی لیق و فارس دیل و مدنیتی اطرافیندا فیکیر یئریتمکلری بوگون فارسلارین دیل و مدنیت باخیمیندان اوستون اولا بیله جکلرینی ثبوت ائده بیلمز. بیلیندیگی کیمی مدنیتلی اولماق باشقا دیل و مدنیتلری یوخ ائتمک و اونلاری ایستعمار داییره سینده ساخلاماق دگیل، اینسانلارا، دیل و مدنتلره آزادلیق تانیماق مدنی اولماق نیشانه سیدیر. محمود افشار، کاظیم ایرانشهر، کسروی و ساییرلرین دیل باخیمیندان تورک دیللی اولدوقلارینا باخمایاراق اؤز دیل و کیملیکلرینه دال چئویرمکلری میللی باخیمدان نئجه شعورسوز اولدوقلارینی سرگیله مکدیر، نه فارس دیل و مدنیتین اوستون اولماسی! بونو دا فیکیر باخیمیندان تاریخدن گونوموزه گلن اینسانلاردا میللی بیلینجین نظردن اوزاق توتولماسی ایله ایضاح ائتمک اولارو نه ایرانلی و فارس دیللی اولماق ایله!
قایناقلار:
1 مزدک بامدادان: جمهوری اسلامی و هويت ملی ما (٥):
http://politic.iran-emrooz.de/more.php?id=10052_0_11_0_M
ایشیق سؤنمز 2.01.2005